Yürürken konuşmak oldukça basit görünüyor, ama yüksek ihtimalle bu ikisini bile aynı anda yapamazsınız.
Aynı anda birkaç iş yapmak göründüğünden daha zor, BrainCraft’dan bir videoya göre çoğunlukla görevlerden biri sekteye uğruyor; bunu yolda yürüyen insanların telefonlarına her baktıklarında yavaşlamalarından görebiliriz. O sırada bile aynı anda birden fazla iş yapmıyoruz.
Araştırmalara göre “çok görevli” bir işi başarıyla yaptığımızda, aslında dikkatimiz sadece iki görev arasında süper hızlı geçiş yapıyor; böylece dikkatin aynı anda iki görev üzerinde de olduğu sanrısı yaratılıyor. Ve bu sürekli, hızlı geçiş; performansımızı ve yaptığımız işin kalitesini etkiliyor. Bunun sebebi CNN’e göre “beynin ileri geri hareket etmesi için gereken bant genişliği”. BrainCraft’ın açıklamasına göre iki görev arasında gidip gelirken, beyin önündeki görev için kendini düzenlerken zamana ihtiyacı oluyor. Bu sebepten, aynı anda birkaç iş yapmak aslında zamandan tasarruf sağlayacağına zaman kaybına sebep oluyor.
Çok görevliliğin en yüksek verimliliğe ulaşması için görevlerden birinin vücut tarafından otomatik olarak yapılan bir şey olması gerek, bağcıklarımızı bağlamak gibi. Aksi takdirde kişinin “süper-görevci” olması gerek, aynı anda birden fazla karmaşık görevi yapabilen ufak bir azınlık; tahminlere göre popülasyonun yüzde 2-2,5’i. Ya da kişi spektrumun “tek-görevci” değil de “süper-görevci” ucuna daha yakın olmalı.
İnsanların çok azının süper-görevci olmasıyla beraber, kadınlar bu konuda bir adım önde. Çalışmalara göre aynı anda birden fazla iş yapmada kadınlar erkeklerden daha iyi. Hatta Inc. Dergisine göre çok-görevli bir işi yapan erkekler, bu sırada 15 IQ puanı kadar düşüş yaşayabiliyor; bu da demek oluyor ki “aslında beyin becerisi olarak 8 yaşında bir çocuğa denk hale geliyorlar.”
Şöyle de bir gerçek var ki çok görevli işlerde en iyi olduğunu zannedenler aslında en kötüleri. Clifford Nass, Stanford Üniversitesi eski Psikoloji Profesörü, NPR’ye şu ifadelerde bulundu:
“Kronik olarak çok görevli iş yapanlar temelde tüm işlerde felaket kötüler, çok görevlilik de buna dahil. Çok görevlilikte iyi olduğunu iddia edenler bunu en çok yapanlar, dolayısıyla beyinlerini farklı düşünmeye –ve beyinlerinin o sırada yapılan iş için gerekli olmayabilecek bölgelerini de kullanmaya- eğitmişler.”
Sürekli çok görevli çalışanlar alakasızlıkları fark edemiyorlar, diyor Nass. “Çalışan hafızayı idare edemiyorlar. Dikkatleri kronik olarak dağınık… Zihinleri neredeyse bir enkaz.” Daha verimli olduklarını düşünen grubun aslında odaklanma becerilerini kaybetmiş olmaları Nass’ın gözünden kaçmamış: “Konuştuğumuz insanlar sürekli ‘gerçekten odaklanmam gerektiğinde her şeyi kapatıp dikkatimi tek bir noktaya toplayabiliyorum.’ diyorlardı. Fakat maalesef zihinlerinde asla odaklanamayacak şekilde alışkanlıklar edinmişlerdi.”
Çeviren: Saba Başkır
Kaynak: Medical Daily
Düşünbil Portal’da yayımlanan, Düşünbil yazar ve çevirmenlerine ait herhangi bir yazı, çeviri, makale ve haber izin alınmadan basılı olarak ya da internet ortamında kullanılamaz, çoğaltılamaz, yayınlanamaz. İzinsiz kullananlar hakkında hukuki yollara başvurulacaktır.