Bir düşünce edimi olarak felsefe, siyasetten, sanata; dinden bilime değin her olguyu ve kavramı kendine nesne edinebilir. Bu yüzden felsefenin ve felsefî düşünme biçiminin gelişmediği toplumlarda birçok başka alanın daha zayıf kalacağı öne sürülebilir.
Dolayısıyla sorgulayan, irdeleyen, araştıran, felsefî bakış açısını edinmiş bir zihne ulaşmak hem birey hem de toplum hayatı için son derece önemlidir.
Bu bakış açısını edinmede en önemli yöntemlerden başlıcası da hayatı, dünyayı, insanı ve kendine nesne edindiği olgu ya da kavramı bu biçimde değerlendirebilen yazar ve düşünürlerin metinleriyle doğrudan temas kurmaktır.
Liste felsefe ile ilgilenen ve bahsettiğimiz bakış açısına ulaşmayı hedefleyen herkesin mutlaka okuması gereken 25 kitabı içeriyor. İnsan, hayat ve dünya üzerine düşünmek ve söz söylemek isteyen herkesin okuması gereken kitapları… Kitabınız bol olsun, iyi okumalar diliyorum !
Not 1: Kitapların sıralaması kronolojik olarak yapılmıştır; kitapların niteliğine ilişkin değildir!
1. “Devlet”, (M. Ö. 380) Platon
diyor. Diyaloglarında hocası Sokrates’i konuşturan Platon’un meşhur kitabı “Devlet” yüzlerce yıldır siyaset ve devlet felsefesi üzerine kafa yoranların, “ideal devlet, toplum nasıl olmalı?”, diye soranların tekrar tekrar okuduğu bir kitap. “Devlet” okunmadan siyaset üzerine söylenen her şey eksik kalacaktır…
2. “Nikomakhos’a Etik”, (M.Ö. 350) Aristoteles
3. “Prens”, (1532) Niccolò Machiavelli
Machiavelli, başka kitaplar da yazmış olsa da kötü şöhretini esas olarak “Prens” isimli kitabından kazanmıştır. Machiavelli, bu kitabında iktidar sahiplerine çeşitli öneriler getirmektedir. Ancak çoğunlukla kötücül diyebileceğimiz bu öneriler, aslında Machiavelli’nin ideal yönetim tasarımında yoktur.
O “Prens”de olması gerekeni değil, olanı anlatmıştır. Machiavelli bu eseriyle kimilerince siyaset biliminin kurucusu kabul edilmiştir ve denilebilir ki Marx’tan sonra dünya siyasetini en çok etkileyen isim olmuştur.
4. “Meditasyonlar”, (1641) Rene Descartes
Descartes’ın “cogito ergo sum” (düşünüyorum o hâlde varım) önermesini temellendirdiği yapıtıdır.
5. “Leviathan”, (1651) Thomas Hobbes
6. “Etika”, (1677) Baruch Spinoza
Latince yazılmış olan kitap, Spinoza vefat ettikten sonra basılmıştır ve onun en ünlü eseri olmuştur.
Spinoza yaşadığı sırada birçok baskıyaa ve dışlanmalara maruz kalmış, “Etika” henüz yayımlanmadan belirli çevrelerde okunup, tartışmalara vesile olduğundan dolayı, bizatihi kendisi tarafından yayımlatılmak istenmemiştir. Bugün yazarın başyapıtı olarak da anılır.
7. “İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme”, (1690) John Locke
Locke yapıtında bilgilerin kaynağının deneyde ve duyumlarda olduğunu, ruhun da bunlara dayanarak düşünceyi geliştirdiğini ileri sürmektedir.
8. “İnsan Bilgisinin İlkeleri Üzerine”, (1710) George Berkeley
9. “İnsanın Anlama Yetisi Üzerine Bir Soruşturma”, (1748) David Hume
10. “Toplum Sözleşmesi”, (1762) Jean-Jacques Rousseau
11. “Saf Aklın Eleştirisi”, (1781) Immanuel Kant
12. “Tinin Görüngübilimi”, (1807) Georg Wilhelm Friedrich Hegel
13. “İsteme ve Tasarım Olarak Dünya”, (1819) Arthur Schopenhauer
Schopenhauer’in felsefî düşüncelerinin temelini ve odağını oluşturan bu eser aynı zamanda onun başyapıtı olarak değerlendirilir.
14. “Korku ve Titreme”, (1843) Soren Aabye Kierkegaard
15. “Komünist Manifesto”, (1848) Karl Marx – Friedrich Engels
Marx ve Engels, “Komünist Manifesto”da, proletaryanın burjuva düzenini ve üretim araçlarının özel mülkiyeti bir devrimle ortadan kaldırarak sınıfsız bir toplum düzenini gerçekleştirmesi gerektiğini söyler.
16. “Faydacılık”, (1863) John Stuart Mill
17. “Böyle Buyurdu Zerdüşt”, (1883) Friedrich Wilhelm Nietzsche
Nietzsche’nin felsefî görüş ve kavramları açısından çok önemli bir yer tutmaktadır. Eser aynı zamanda çokça eleştirilmiş ve yanlış anlaşılmıştır.
18. “Tractatus Logico-Philosophicus”, (1921) Ludwig Wittgenstein
Tractatus’un Wittgenstein’in dünya, gerçeklik, bilim, etik, mantık, din, mistisizm, felsefe, dil ve düşünce alanında yaptığı önermeler ve bu önermeleri açıklamak için kullandığı alt-önermelerden oluşan bir biçimi vardır.
19. “Varlık ve Zaman”, (1927) Martin Heidegger
Heidegger’in külliyatı içinde felsefesinin ana fikirlerini açımladığı temel yapıtı olarak görülür.
20. “Varlık ve Hiçlik” (1943) Jean – Paul Sartre
21. “Açık Toplum ve Düşmanları”, (1945) Karl Popper
22. “İkinci Cins”, (1949) Simone de Beauvoir
Varoluşçulukta olduğu gibi Beauvoir temel prensip olarak var oluşun özden önce geldiğini kabul eder ve “kadın doğulmaz kadın olunur.” önermesine ulaşır.
23. “Minima Moralia”, (1951) Theodor W. Adorno
asitoughttobe.files.wordpress.com
Adorno bu kitapta bir anlamda ilgilendiği tüm konuları -felsefi meseleler, gündelik yaşam, siyaset, edebiyat ve müzik, faşizm, ırkçılık, tahakküm, işçi hareketinin tarihi ve sorunları vb.- ele almış ve değerlendirmiştir. Kitap kimileri uzun, kimileri kısa fragmanlar şeklinde yazılmıştır.
24. “Kelimeler ve Şeyler”, (1966) Michel Foucault
25. “Gramatoloji”, (1967) Jacques Derrida
www.critical-theory.com Yapısökümcülük olarak bilinen eleştirel düşünce yönteminin kurucusu olan Fransız filozof Jacques Derrida’nın yapıtı “Gramatoloji” de okunması gerekenlerden… Kaynak: onedio Yayınladığımız alıntı yazılarda yanlış ya da güncel olmayan bilgiler, imla hataları veya anlam bozuklukları bulunması durumunda bundan Düşünbil Dergisi sorumlu değildir.
